5/9/12

Sen escollas non hai dúbidas. Agora teño liberdade para seguir o único camiño ao que sempre pertencín. Liberdade para sorrir, para atopar unha razón pola que levantarme da cama polas mañás. Un único camiño que me leve ao meu destino.

Só resta unha materia pendente para voar lonxe do pasado. Pero con esa ninguén me vai axudar.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Miáñame!