28/10/12

Con le mie mani tra le gambe diventerai più grande

Gardo entre as pernas toda a tristura do mundo. Viro pequeniña sen a túa pel e aquela pequena morte que me voltaba a vida empúrrame agora a un escuro purgatorio de ollares que non agardan por min.

Soa nesta mesta néboa de momentos fuxidíos, aférrome a unha aperta que xa nunca será e durmo espida nos brazos que non me rodean. E nos meus soños creo o futuro que nunca foi.

23/10/12

Levo toda a vida loitando por conciliar mundos aos que non pertenzo, camiñando no fío da navalla e sen rede, e cada paso é unha nova caída nun abismo diferente. Non son de ningures. Non son de ninguén. Eu son a miña única patria, e a miña sombra a única compaña que nunca me ha faltar. O resto é fume. Fume de pipa, saudade, noite, silenzo, frío.