Era de xustiza poética voltar neste día ás mesmas rúas nas que un día comezou unha historia gravada a lume nunha moeda dunha soa cara. Voltar sabedora do remate. Voltar sen bágoas e cun sorriso. Voltar en paz.
E durmir por vez primeira cun sorriso nos beizos. Sen agardar absolutamente nada.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Miáñame!