Ese pesadelo recurrente de que chegou o día do exame e non o preparaches.
Angustia, moita angustia. E tamén estaba el, e había pasteis.
Agora miro arredor e non recoñezo a miña vida de estudante.
Audrey xa non está, e as venecianas desta galería non deixan ver sol nin choiva.
E lembro como era antes...
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Miáñame!