Somos o sangue da terra: afunde os teus dedos na leira e sentirás o seu latexar.
Somos a auga que arrastra as lembranzas, que rompe na rocha, que lava o sangue da roupa dos vencidos.
Somos a auga que arrastra as lembranzas, que rompe na rocha, que lava o sangue da roupa dos vencidos.
- Eu serei novena onda. Quen vai ser bágoa de choiva nas rúas de Compostela?
Somos ferida, pegada fonda na area, retrato en branco e negro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Miáñame!