Collo aire. O sal éncheme o peito, pégase á pel por dentro e por fóra.

Unha onda rompe detrás dos meus peitos que suben e baixan intentando absover o mar enteiro.

O bater da auga nas rochas fai calar todo pensamento, a brisa seca as bágoas antes de que agromen.

Detéñome a observar os pulsos. As veas latexan con forza trala branca pel. Son azuis, coma o mar. Veas de salitre. Sintoo na gorxa, dentro do peito, na pel. Son de mar, estatua de sal.

Abro os ollos e a luz dourada bate con forza no fondo das pupilas.

Esvaro pola rocha como auga.

Desfágome na area.

Torsionaron las cosas más o menos hasta donde habían estado, porque lo que se habían dicho no era ninguna novedad. Nada terminado, nada iniciado, nada resuelto.

Annie Proulx, Brokeback Mountain

Son os meus pais. Hoxe fai 35 anos que casaron. Levan máis de corenta anos xuntos, e aínda pasean collidos da man.

E aínda que non llo diga demasiado, estou moi orgullosa de ser a súa filla.