Outravolta, palabras de non dicir e miradas de esguello,
bágoas das que non se confesan e sorrisos dos que minten.
É tarde. A lúa xirou e agora danos as costas.
Estas palabras non naceron nin para ser escritas.
Morrerán no silenzo e non quedará rastro delas.
Nin do que un día foi.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Miáñame!